جهان اسلام، نیازمند ائتلاف اسلامی

جهان اسلام، نیازمند ائتلاف اسلامی

نوشته: احمد فرید فرزاد هروی

با به درازا کشیده شدن بحران اوکراین، گمانه­ ها به ­سوی تأثیرات شگرف آن بر جهان پسا بحران معطوف شده است. چه بحران بسیار گسترده شود و یا در حد اوکراین باقی بماند، به احتمال بسیار زیاد تأثیرات قابل توجهی بر روابط بین­الملل و وزنه ­های قدرت در جهان خواهد گذاشت. یکی از این تحولات می­بایست، تغییر در ماهیت و توازن قدرت در سازمان ملل باشد و خصوصاً جایگاه اعضای دایم شورای امنیت را دوباره تعریف کند.

این زورآزمایی بالاخره مرزها و حدود قدرت را بین شرق و غرب تعیین خواهد کرد؛ اما آن­چه برای جهان اسلام اهمیت دارد، این است که آیا می­شود از فرصت بدست آمده استفاده­ی درست کرد؟ و یا باز هم همچون قبل، به توپ فوتبالی بین پاهای شرقیان و غربیان پاس داده شویم! آیا وقت آن نرسیده که برای احراز جایگاه جهان اسلام در روابط بین ­الملل تلاشی صورت گیرد.

برای سران کشورهای اسلامی بسیار مهم است که از این فرصت برای تعیین هویت، اقتدار و حاکمیت بر سرنوشت خویش استفاده نمایند. گرچه جهان اسلام در شرایطی نیست که بتواند تمامی کشورهای اسلامی را در یک صف واحد گرد آورد. متأسفانه وجود اختلافات بین­الدولی، مرزی، قومی، سیاسی، مذهبی و فرهنگی این امکان را در حال حاضر به امری محال مبدل ساخته است. اما تبارز قدرت جهان اسلام در سطح بین­الملل امری محال هم نیست و می­توان با تشکیل یک ائتلاف اسلامی، صفی قوی برای جهان اسلام ایجاد کرد.

برای نیل به این هدف، نیاز است تا فقط چند کشور مقتدر اسلامی که در خط موازی سیاست­های جهانی قرار دارند، کنار هم قرار بگیرند و برای نمایش اقتدار جهان اسلام تلاش­های مشترک را روی دست بگیرند.

کشوری چون ترکیه که دارای سیاست بین ­المللی قوی و دارای اقتصاد شگوفا است، می­تواند به عنوان محور، نقش رهبری این ائتلاف را بازی کند. کشورهای چون قطر با اقتصاد و نفوذ منطقه ­ای، پاکستان با قدرت هسته­ ای، اندونیزی و مالزی با اقتصادهای توسعه یافته می­توانند قدرت بالقوه­ای به این ائتلاف بدهند. این پنج کشور می­توانند با ایجاد یک ائتلاف اسلامی نقطه ­ی آغاز اتحاد کشورهای اسلامی باشند و از اقتدار جهان اسلام نماینده­ گی کنند. برای نیل به این هدف باید تدابیر زیرین روی دست گرفته شود:

1. تشکیل سازمانی متشکل از 5 کشور قدرتمند و توسعه یافته اسلامی تحت عنوان «سازمان اتحاد کشورهای اسلامی» یا (Islamic United Nations Organization) با ریاست دوره­ ای بین اعضای سازمان
2. ایجاد و امضای پیمان نظامی مشترک بین پنج قدرت جهان اسلام تحت نام پیمان «همکاری نظامی اسلامی» یا (Islamic Military Cooperation)   
3. گزینش زبان عربی به عنوان زبان بین ­الدول اسلامی
4. ایجاد بازار مشترک اسلامی بین اعضای سازمان
5. ایجاد واحد پولی مشترک بین اعضای سازمان
6. ایجاد ویزه­ ی مشترک برای سفرهای تجارتی و سیاحتی بین کشورهای عضو سازمان
7. ایجاد صندوق پول برای کمک به اقتصادهای ورشکسته کشورهای اسلامی

این ائتلاف می­تواند انگیزه خوبی برای پیوستن سایر کشورهای اسلامی به این ائتلاف باشد و بر قوت آن بیافزاید. اگر با استفاده از هر شرایطی، چنین ائتلافی در بین کشورهای اسلامی ایجاد نشود، ممکن برای سال­های سال شاهد بحران در کشورهای مختلف اسلامی باشیم و جهان اسلام نتواند خود را از منجلاب رقابت ­های سیاسی نظامی بین شرق و غرب بیرون بکشاند.