گفتگوی آرام با یک دوست سیکولار

نوشته: احمد فرید فرزاد هروی

البته نتیجه‌ی نهایی، قضاوت با شما! چون ایشان بحث را نیمه تمام رها کرد و رفت!
سیکولار: دین و حکومت باید از هم جدا تلقی شوند. این جدایی به معنی ضدیت با دین نیست، بلکه تفکیک حوزه‌ی حکومت داری و دین‌داری است.
مسلمان: به عنوان یک فرضیه، قبول می‌کنیم! مساله‌ی دین در یک جامعه‌ی اسلامی چی می‌شود؟
سیکولار: سیکولاریزم ضد دین نیست؛ بلکه با این تفکیک می‌خواهد جلو سوء استفاده قدرت طلبان مذهبی را از استفاده‌ی ابزاری از دین بگیرد.
مسلمان: آیا یک جامعه‌ای اکثریت مسلمان، حق دارند «اسلام» به عنوان دین رسمی شان پذیرفته شود، همچنان که در کشورهای اکثریت مسیحی که در آن سیکولاریزم حاکم است، چنین است؟
سیکولار: بلی، این حق شان است.
مسلمان: رابطه‌ی حکومت و مسلمانان به عنوان شهروندان جامعه چی می‌شود؟
سیکولار: سیکولاریزم کدام تبعیضی در قبال متدینین ندارد، آن‌ها مانند سایر شهروندان می‌توانند از حق سیاسی برخوردار باشند.
مسلمان: خیلی خوب، بنا بر اصول دموکراسی، رأی اکثریت شهروندان رییس حکومت و نماینده‌گان شان را تعیین می‌کند... فرض کنید، یک جامعه ۹۰ درصد مسلمان دارد، آیا آن‌ها می‌توانند یک فرد مسلمان و متدین را به عنوان رییس حکومت انتخاب نمایند؟
سیکولار: بله، چرا نه!
مسلمان: آیا شهروندان همین جامعه حق دارند در انتخابات پارلمانی هم نماینده‌گان مسلمان شان را انتخاب کنند؟
سیکولار: بله، چرا نه!
مسلمان: آیا رییس جمهور منتخب مردمی حق دارد، قضات متدینی را تعیین کند؟
سیکولار: خوب؛ بله!
مسلمان: خوب، با این حساب، هر سه قوه حکومت (اجراییه، مقننه و قضاییه) در دست افراد متدین و مسلمان خواهد بود که نماینده‌گی از اکثریت مطلق جامعه‌ی مسلمان شان می‌کنند.
سیکولار: از نظر سیکولارها مشکلی ندارد. آن‌ها با رأی مستقیم مردمی انتخاب شده‌اند.
مسلمان: حال، آیا نماینده‌گان منتخب مردمی حق دارند مطابق خواست جامعه‌ی اسلامی که نماینده‌گی از آن را می‌کنند، قانون اساسی کشور را بر مبنای نظام اسلامی ساخته و بر اساس احکام اسلامی، قوانین را عیار سازند!
سیکولار: به شرطی که قوانین افراطی را داخل نسازند!
مسلمان: آیا قضات حق دارند، بر اساس قوانین تعیین شده جزایی در اسلام، حدود و احکام اسلامی را جاری سازند؟!
سیکولار: دارید افراط‌گرایانه قضاوت می‌کنید!
مسلمان: آیا رییس جمهور منتخب مردمی، حق دارد، بر اساس قانون اساسی کشور و قوانین طرح شده از نماینده‌گان مردم، قوانین اسلامی را در کشور به اجرا بگذارد؟!
سیکولار: شما می‌خواهید از سیکولاریزم یک حکومت افراطی بسازید! اسلام که همه‌اش قانون نیست، اخلاق هم است، عبادات هم است!
مسلمان: خوب، آیا اعضای سه قوه حق دارند، به دین شان التزام داشته باشند و به احکام اسلامی شان پایبند باشند؟
سیکولار: بلی، گفتم که سیکولاریزم به تدین کاری ندارد، به شرطی که دین را در سیاست و حکومت‌داری دخیل نسازند.
مسلمان: خوب، مطابق احکام اسلامی، این‌ها نماز می‌خوانند، روزه می‌گیرند، حج می‌روند، دروغ نمی‌گویند، خیانت نمی‌کنند، امانت را رعایت می‌کنند؛ اما قسمت عظیمی دیگر از مسوولیت‌های دینی شان مانند شورا، زکات، جهاد، حدود، قصاص، میراث، طلاق، پرهیز از سود و رشوت، احتکار، فحشاء، شراب، قمار و...، و یا رسالت امر به معروف و نهی از منکر و در کل حکم بما انزل الله را چگونه می‌توانند انجام دهند! اگر انجام دهند که اسلام در سیاست دخیل شد؛ اگر انجام ندهند که مسلمان کامل گفته نمی‌شوند و حکومت سیکولار برای دین‌داری شان محدودیت ایجاد کرده است!
سیکولار: در حکومت سیکولار جایی برای این چنین افراط‌گرایی‌ها نیست!
مسلمان: ولی شما گفتید که سیکولاریزم با تدین و انجام مناسک دینی مخالف نیست، همین موارد را شهروندان جامعه از نماینده‌گان خویش توقع دارند که به آن پایبند باشند و قانون الهی را در سرزمین شان به اجرا بگذارند؛ آیا به حکومت‌داران حق می‌دهید، این خواست مردم را بر آورده کنند؟! اگر نکنند، پس فلسفه‌ی حکومت مردم بر مردم چی می‌شود!؟
سیکولار: ....
... رفت و تا هنوز منتظر جوابم هستم!